Tot en met zondag 30 januari 2022 presenteren Jantien Jongsma, Chris Rijk en Julia Kiryanova hun werk bij SBK KNSM. In de expositie is divers werk te zien van schilderijen, collages en wandtapijten tot en met keramische vazen. De opening van de expositie is op zondag 21 november om 16.00 uur.
Alle drie de kunstenaars gebruiken onderwerpen en thema’s uit het hedendaagse leven.
Jantien Jongsma laat in haar kunstwerken voornamelijk verwerking van waarneming uit haar buurt Slotervaart en de natuur zien. Julia Kiryanova gebruikt als inspiratie voor haar wandtapijten een mengeling van mythologie, fantasie en realiteit. Chris Rijk past populaire iconen en quotes uit de vluchtige digitale wereld toe op zijn keramische objecten.
Jantien Jongsma
Van de drie kleurrijke, uitgesproken en vooral figuratief werkende kunstenaars werkt Jantien Jongsma het langst in het vak. Jongsma (1965) studeerde af aan de Rietveld academie en woont en werkt in de Amsterdamse Slotervaart buurt, die zij regelmatig als inspiratie in haar tekeningen, schilderijen en collages gebruikt. Van dagelijkse stadstaferelen tot natuurgezichten.
Haar werk hing onder meer in het Stedelijk Museum Kampen en Museum Belvedere en is opgenomen in diverse collecties, zoals het stadsarchief van Amsterdam en verschillende privécollecties. In 2015 won Jongsma de Jeanne Oostingprijs voor figuratieve schilderkunst
Chris Rijk
Chris Rijk (1995) woont en werkt in Amsterdam en heeft in 2017 zijn Fine Art Bachelor aan de HKU afgerond. Tijdens zijn studie ontving hij het Iron Mountain Scholarship. In 2020 was hij ‘artist in residence’ bij Sundaymorning@EKWC en exposeerde nationaal en internationaal, waaronder de Hauptstadtstudio in Berlijn en een groepstentoonstelling in het CODA museum.
‘Als een als pottenbakker vermomde conceptueel kunstenaar werk ik aan een niet aflatend groeiende reeks keramische vazen.
In tegenstelling tot wat de traditionele vorm doet vermoeden, zijn ze van buiten gedecoreerd met onmiskenbaar hedendaagse, figuratieve voorstellingen, teksten en fotocollages die gaan over bijvoorbeeld de online jacht naar liefde, de geheime beeldtaal van sociale media, pseudo-diepzinnigheid en de zoektocht naar een super efficiënt, super kwetsbaar en super authentiek leven; onderwerpen die verbonden zijn door de immer voortrazende, maar o zo vluchtige digitale wereld.
Met hand en tand (maar tegen beter weten in) probeer ik me daar tegen te verzetten door geen mobiele telefoon te gebruiken, maar vooral door te werken met een materiaal dat haaks staat op de digitale revolutie:
Keramiek is langzaam, het is tactiel, onzeker en het biedt moeiteloos weerstand aan de tand des tijds.
In 2021 zijn mijn vazen kwetsbare objecten om -eventueel- bloemen in de presenteren maar in 2821 zal het een handreiking voor de antropoloog blijken te zijn: vaten waarin onze cultuur ligt opgeslagen die als onbreekbare tijdcapsules zullen worden tentoongesteld op de Vroeg Anthroposceen-afdeling van het archeologisch museum van een verre toekomst, alwaar ze een onvolledig, onjuist en héél particulier beeld geven van onze achterlijke, onontwikkelde, primitieve en onwetende tijd.’
Julia Kiryanova
Julia Kiryanova (1991, Kazachstan) is een onafhankelijke multidisciplinaire kunstenaar, studeerde aan de KABK en de Rietveld academie en woont momenteel in Amsterdam. Zij werkt in verschillende disciplines zoals schilderkunst, tekeningen, illustraties, performance en textiel. Vrijheid van meningsuiting, sensualiteit en durf zijn de basis van al haar werken.
Kwetsbaarheid, mythologie en seksualiteit worden samen tot één beeld gebracht. Zoals ze zegt: ‘Met miljoenen van unieke individuen leven wij alle samen op deze ene wereldbol. Ik wil graag de diversiteit van de verschillen vieren, in alle kracht die dat kan uitstralen!’
Kiryanova exposeerde onder andere in het Amsterdam museum, Museum Onze Lieve Heer op Solder, The National Holocaust Museum, Gallery Untitled, Rotterdam en Galerie Josilda da Conceição, Amsterdam.
‘I celebrate diversity which means to find strength in how we differ from each other. Each individual and its uniqueness hand in hand with a strong communal feeling will lead to a society based on empathy, equality and inclusivity. Receiving different public performances of gender, life-styles and cultures with empathy is for me the most important human quality we have. With all our differences we still share the same space.’