Het werk dat beide fotografen presenteren gaat over schoonheid en verborgenheid.
Annelie Bruijn laat met haar esthetische autonome beelden zien hoe zij speelt met schoonheid en licht. Lizette Schaap toont met haar ogenschijnlijk vrolijke beelden met zoete kleuren hoe kwetsbaar het leven is.
LIZETTE SCHAAP:
In onze maatschappij heb ik het gevoel dat we ons de hele tijd moeten haasten, dat we moeten leven voor de toekomst in plaats van in het hier en nu. De snelheid van ons bestaan en de overconsumptie die daarmee gepaard gaat brengt schade aan. Niet alleen aan onszelf als individu, maar ook aan andere mensen en vooral ook aan onze planeet. De gevolgen daarvan zijn het meest merkbaar op plaatsen waar op minder grote schaal wordt geconsumeerd dan wij doen.
Mijn doel is om bewust in het heden te leven, om te gaan met de haast en snelheid van het bestaan en meer rust te vinden in mijn leven. Om die reden handhaaf ik het duurzaamheidsprincipe van de 3P’s : an equilibrium between people, planet and profit.
ANNELIE BRUIJN:
De essentie van kwetsbaarheid en kracht
Annelie Bruijn’s roots liggen in de modefotografie en styling. Het werk dat ze maakte in opdracht van o.a. Vogue NL, Vogue Man, Amica, Bare Journal en Cap 74024 lieten al een grote mate van authenticiteit zien. De stap naar het maken van autonoom werk was voor haar geen grote.
Door middel van analoge fotografie legt Bruijn de ongrijpbaarheid van een momentum in tijd vast. Hoewel haar beelden esthetisch zijn met een onherroepelijke vrouwelijke ‘touch’, is esthetiek niet haar hoofddoel. Het gaat haar eerder om het vastleggen van de ‘echtheid’ en de essentie van het moment en haar modellen. Het tonen van een verborgen schoonheid. Eén van haar grote voorbeelden is bijvoorbeeld Bertien van Manen.
