Romee van Oers en Thomas Westphal zijn beide in 2016 afgestudeerd aan een van de NL kunstacademies. We toonden hun werk eerder bij 'SBK Sprouts Young Talents" en op de KunstRAI.
De kunstenaars die beide aan het begin van hun carrière staan, vertellen over hun werk:
ROMEE VAN OERS
Mijn werk komt voort vanuit de manier waarop de dingen om ons heen aanwezig zijn. Ik kijk naar de eigenschappen van dingen, zoals de werking van de zwaartekracht op een bestaande vorm. Schilderen gaat voor mij om het plaatsen van dingen. De aanwezigheid van dingen vertaal ik naar een handeling die resulteert in een fysiek aanwezige verfstreek. Ik zie de ruimtelijke kwaststreken die ik gebruik als sculpturen. Ik kijk naar hoe deze verfstreken zich verhouden tot elkaar en tot andere aanwezigheden in de ruimte.
De laatste tijd heb ik mij meer bezig gehouden met de terugkomende richtingen en vormen in mijn werk. Ik kwam erachter dat de cirkelvorm in mijn werk telkens terug kwam. De cirkelvorm vond ik een boeiend gegeven, omdat dit een hele natuurlijke vorm is. Een vorm met een verloop dat zichzelf herhaalt, dat weer doet denken aan cycli die je overal in terug ziet zoals de aarde die om de zon draait of de watercyclus.
De werken bevinden zich ergens tussen schilderen en sculptuur. De verfstreek staat in relatie tot de vorm van de drager. Het gebied waar de verfstreek zich in bevindt wordt verbogen, ingezoomd of omgedraaid. De ruimte waarin het zich bevindt en de ruimte van de beschouwer lopen in elkaar over.
THOMAS WESTPHAL
Ik ben gefascineerd door het proces van betekenisvorming. Hoe zoiets als betekenis ontstaat of van waarde is. De wereld van de mens is een sociaal web waarin continu door middel van communicatie informatie wordt uitgewisseld. Tussen de communicatieve punten bevinden zich vormen, kaders, overeenkomsten etc. Deze zijn afhankelijk van externe factoren zoals bijvoorbeeld cultuur, maatschappij, opvoeding en zo kan je nog wel even verder gaan. Dit web is te vergelijken met hoe stoffen zich gedragen. Het vouwt dubbel, vervormt, bekleedt, verbergt of maakt zichtbaar in dezelfde zin.
Met de serie “into the fold” ga ik in op hoe het vouwen verbergt en zodanig iets nieuws laat zien binnen een kader. Ik benaderde de werken als een land of maatschappij dat afhankelijk is van bepaalde grondstoffen en de betekenis die hieromheen ontstaan is. Het is erg fysiek; net zoals het werkproces zelf. Met de grondstoffen ontstaan beelden die een proces van betekenisvorming laten zien. De titels van de werken verwijzen specifieker hiernaar.
