De schilderijen van Sophie Walraven ogen jong, helder en kleurrijk. Het zijn ongecompliceerde schilderijen die prettig zijn om naar te kijken, of het nu gaat om de mok boven een tafel, de Spaanse keuken of een bosje tulpen. Ze vangt haar voorwerpen in duidelijke lijnen en in warme kleuren. Als je de keukens ziet, zou je er in willen staan en de deur van het fornuis willen openen.
Bij SBK Galerie KNSM opent op 5 maart de expositie met nieuw werk van Sophie Walraven.
De vlakken als puzzelstukken de vorm, het onderwerp, de tafel met het servies. De kwaststreken brengen de vlakken in beweging en geven de relatie tussen de vlakken dynamiek. De vorm is de inhoud. Het onderzoek naar de vorm en de kwaststreek is van belang in haar hele oeuvre.
Elk werk is onderdeel van het grote geheel waarin de zoektocht naar de eigenheid en het handschrift centraal staan. Het ene werk bestaat niet zonder het andere. Toch is het ook mogelijk een werk van Walraven afzonderlijk te zien van de rest. Naast dat elk werk een duidelijke schakel in de serie is, staat ook elk werk op zich.
Het werk is vrolijk en humorvol. Sophie haar jeugd was zwaar, zij voelt zich niet geroepen de lelijkheid van het bestaan nogmaals te benadrukken in haar werk. Walraven onderzoekt het hoe in plaats van het wat. Alleen hoe zij schildert, is interessant voor haar, haar eigen zuivere stem te vinden en die te volgen is haar doel. Daarbij is zij wars van modieuze fratsen en actualiteit, ze onderzoekt tijdloosheid en de mogelijkheid om in alle tijden relevant te zijn. De manier van schilderen is de vorm, en de vorm is de inhoud.
Artist statement Sophie Walraven
‘The start of my life was one with too many rough experiences for a little kid. I developed strange ways to survive: I pretended to be just fine, I acted unbreakable and smiled. Although I’m not bothered by my past anymore, these ways became a part of me and ooze through in my work. I am highly positive but also deeply hate injustice and everything that’s fake and dishonest.
That is exactly what my work is about, I show the happy side, I chase true joy and energy and at the same time vulnerability and honesty. It is very double. But art is easily unmasked when it is not sincere. My work is about reality and the fragile bright side.
I want to be able to paint or draw everything that the eye can see, in my handwriting. It must be clear to the observer what it is that I see when I view the world around me. When I draw a chair for example, my goal is to draw my chair, the way I see it in my handwriting, in a way that my soul oozes through the drawn chair. You will see me. Simple and without finery or ‘opsmuk’. And on top of that, I think a work is only of good quality if it gets better the more you look at it.’
