In deze online expositie tonen we de foto's van fotojournalist Bert Verhoeff. Verhoeff fotografeert de andere kant van de samenleving. Dit doet hij met foto’s van dieren in landschappen, bewoners in hun habitat en de natuur in al haar glorie.
Bert Verhoeff heeft al tal van fotoboeken op zijn naam staan, maar dat is niet waar hij zich altijd mee bezig heeft gehouden. Hij begon als fotojournalist bij fotopersbureau Anefo. Vanaf 1978 werkte hij als freelancer voor veel landelijke kranten en weekbladen, voornamelijk voor de Volkskrant, waar hij van 1989 tot 2004 een vaste aanstelling had. Gedurende deze periode produceerde hij een rijk oeuvre met een verscheidenheid aan foto’s . In de jaren ‘80 was hij (als enige fotograaf) aanwezig bij de ontruiming van een kraakpand in de Ferdinand Bolstraat en maakte hij protesten mee tegen de komst van asielzoekers. De foto’s die Verhoeff maakte tijdens zijn werkzaamheden als fotojournalist tonen chaos en woede, ontroering en verdriet.
In de daarop volgende jaren maakt Verhoeff voornamelijk langlopende projecten als tentoonstellingen of fotoboeken. Fotoboeken hebben een blijvende karakter in tegenstelling tot de foto’s die hij maakte voor kranten, die na de actualiteit in de prullenmand belanden. In 2009 kwam Kuiven en Kraplappen uit. Een opmerkelijke serie foto’s waarbij een beeld wordt gevormd van vrouwen uit Spakenburg in klederdracht in de moderne samenleving. Een aantal andere bijzondere fotoboeken zijn Het Wonder van Waterland en Langs het IJsselmeer. In 2004 kwam Het Wonder van Waterland uit waarbij we een kijkje kunnen nemen in de regio boven Amsterdam. In Langs het IJsselmeer volgde Bert Verhoeff de route die Jac. P. Thijsse in 1914 beschreef in zijn album Langs de Zuiderzee. Verhoeff richtte zich op de veranderingen die zich gedurende de jaren hadden plaatsgevonden. Het boek verscheen in 2007 ter gelegenheid van het 75- jarig bestaan van de Afsluitdijk.
Bij het bekijken van de fotoboeken valt voornamelijk rust op. Verhoeff bevindt zich niet meer te midden van de strijd, maar fotografeert de andere kant van de samenleving. Dit doet hij met foto’s van dieren in landschappen, bewoners in hun habitat en de natuur in al haar glorie. De rust vormt een zwaar contrast met de foto’s die Verhoeff als fotojournalist maakte. Toch is de manier waarop hij fotografeert hetzelfde gebleven: op vrijwel iedere foto is er een spanning tussen actie en reactie, het natuurlijke zodanig fotograferen dat het niet meer vanzelfsprekend is.
